حرفای زنونه

دیروز بابا تو بیمارستان ازم پرسید پول همراهم هست...

حرفای زنونه...

همیشه وقتی قرار بود با کسی در مورد یه موضوع جدی رو به رو بشم ترجیح می دادم عقب نشینی کنم

وقتی عقب وایمیستادمو نمی تونستم از خودم دفاع کنم همیشه همه چی علیه من میشه

درصورتی که استنباط من کاملا برعکسه من فکر میکنم اگه سکوت کنم دیگران پی به حال و روزم میبرن و یا حداقل متوجه اشتباهات خودشون میشن...

بیست و نه ساله من یه همچین ادمی هستم...

 

 

 

 

حرفای زنونه...

حال دلمون که خوب باشه مگه فرقیم می کنه بهار باشه یا پاییز اگه بخوام خودمو معرفی کنم: من متولد پاییزم فصل هزار رنگ اما من یک رنگه یک رنگم روحیه ی گرم و پر از هیجانی دارم همیشه پر از تلاطمم (دقیقا شبیه زبونه های سرخ و ابی اتیش گداخته در حال بالا و پایین رفتن و جلز و ولزم ) یه عالمه فکر و ایده تو سرمه و شبیه خبرنگارا همیشه دنبال نکته های خاص و مهیجم بیشتر درون گرام یه وقتایی می تونم ساعت ها سکوت کنم و به همه چی و هیچی فک کنم خودمو؛ دقیقا همه ی چیزی که هستم با همه ی کمبودام دوست دارم بهتر از هرکسی خبر از کمبودا و نقصای خودم دارم خصوصیتای خوبم زیاد دارم ریا نباشه حرفای زنونه...

امروز دلم می خواد زنگ بزنم دفتر روزنامه تیتر اصل اگهی روزنامه رو واسه یه هفته اجاره کنم

دلم می خواد بگم لطفا تیتر بزنید:

همین حالاااااا

به یک عدد اتفاقی که دلم را به لرزه در بیاورد نیازمندیم

 

 

حرفای زنونه...

الهی وقتی اخر روز که همه جا تعطیل میشه و هر کسی خسته به سمتی میره

الهی وقتی کرکره مغازه ها یکی یکی پایین کشیده میشه

همون وقتی که نور های پر زرق و برق کم رنگ میشه

چراغ دلامون روشن باشه و اتیش قلبمون داغه داغ باشه

 

 

 

حرفای زنونه...

 

فقط یه زن میفهمه کنار کسی زندگی کردن که حتی

 

مویرگهای تنتم ازش بیزاره چه حسی داره...

 

حرفای زنونه...